İki Fotoğraf Üzerine

 
Lezzetin İzinde'nin Zihisel Lezzetler bölümüne eklenecek bir yazı daha:
National Geographic dergisinin 2007 Ocak sayısında "Sizin Kareniz" bölümünde, Graham De Lacy'nin fotoğrafını görür görmez Alfred Stieglitz'in 1893 senesinde New York'ta çektiği "The Terminal" fotoğrafını anımsadım. Graham De Lacy'nin "Gölgeler Altında" isimli fotoğrafını National Geographic'in şu sayfasında bulabilirsiniz. Yukarıda gördüğünüz fotoğraf ise Stieglitz'in.
Bu anımsayışı burada aktarıyor oluşumun nedeni kesinlikle Graham de Lacy'nin başarılı fotoğrafı hakkında olumsuz düşüncelere sahip oluşum değil; aksine her iki fotoğraftan da çok etkilenmiş olmam.
Bu iki fotoğraf arasında bana hissettirdikleri açısından bir ilişki kurdum. Fotoğraflardaki adamların duruşları her iki fotoğrafta da etkileyici. Her iki fotoğrafta da beni üşüten dumanlı, puslu bir hava var. Graham De Lacy'nin fotoğrafı bugüne ait olmasına rağmen beni neredeyse Stieglitz'in fotoğrafının çekildiği tarihe götürüyor.

 

 Stieglitz, 1864-1946 yılları arasında yaşamış bir fotoğrafçı ve editör. Amerika'nın fotoğrafı ciddi bir artistik ifade biçimi olarak kabul etmesinde anahtar görevi görmüştür. "Modern fotoğrafın babası" olarak anılmasının nedeni de budur. Alfred Stieglitz hakkında detaylı bilgi için buradan ve buradan faydalanabilirsiniz.
Ufak bir not; Alfred Stieglitz'in bu fotoğrafı hakkında Roland Barthes, Camera Lucida, Fotoğraf Üzerine Düşünceler kitabında şunları yazıyor: "Üstelik, herhangi bir fotoğrafçının bütün fotoğraflarını sevmediğimi farketmiştim: Stieglitz'in hoşuma giden (ama coşku düzeyinde) tek eseri, en ünlü fotoğrafıdır (Atlı Tramvay Durağı, New York, 1893)."
"Gölgeler Altında" fotoğrafını çeken kişi ben olsaydım, Stieglitz'in bu fotoğrafı ile böyle bir ilişkinin kurulmuş olduğunu duymak beni mutlu ederdi.
Belki de Jean Baudrillard'ın dediği doğrudur. Baudrillard'a göre sanatın olası tüm formları çoktan keşfedilmiştir, geriye sadece parçalarla oynamak ve yeniden inşa etmek  kalır.